แนวทางการเรียนภาษาอังกฤษด้วยตนเองที่คนไม่เก่ง “ก็ทำได้”

เรียนภาษาอังกฤษกับอาจารย์ไม่เข้าใจ เรียนกับเจ้าของภาษายิ่งไปกันใหญ่ เคยเป็นไหม? เรียนเท่าไหร่ก็ไม่จำ ตั้งใจแค่ไหนก็หมดความหวัง เพราะคำว่าภาษาอังกฤษมันยาก แต่ใจก็อยากจะเขียน อ่าน พูด ให้ได้บ้างแต่ก็ยังคงกล้า ๆ กลัว ๆ  แต่รู้ไหมว่า  เราสามารถเรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเองเพราะความยากง่ายของภาษาอังกฤษนั้นขึ้นอยู่กับความแตกต่างของการเรียนรู้แต่ละคน ทีนี้จะบอกให้เข้าใจก่อนว่า การเรียนภาษาอังกฤษนั้นเป็นการเรียนที่ไม่ควรตีกรอบให้กับตนเองมากจนเกินไป หรือพูดง่าย ๆ คือ เป็นการเรียนรู้ที่เหมือนกับเวลาเราเรียนวิชาศิลปะ ทำให้รู้สึกสนุก ไม่มีกฎเกณฑ์ ไม่มีผิดถูก แต่มันคือศิลปะ เช่นกัน ภาษาอังกฤษคือวิชาที่น่าเรียนรู้และออกแนวสนุกมากว่า หากผู้เรียนทำความเข้าใจและยอมรับได้แล้วนั้น ถือว่าไม่ยากต่อการเรียนรู้ เพราะนั่นเป็นเหมือนการเปิดโอกาสให้ตัวเองได้ยอมรับและเปิดใจให้กับตนเองเพื่อพร้อมที่จะเรียนรู้ และอีกแนวทางการเรียนรู้นอกเหนือจากในห้องเรียนคือ การเรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเองนับว่าเป็นการเรียนรู้อีกรูปแบบหนึ่งที่สามารถตอบโจทย์ได้เป็นอย่างดี      

ทำไมคนที่มีโอกาสเรียนรู้ภาษาได้มากกว่ากันนั้นถึงขึ้นอยู่กับทัศนคติมากกว่าความจำ เป็นเรื่องแปลกที่ส่วนมากถ้าเราสังเกตโดยทั่วไปคนที่เรียนท่องจำหรือคิดคำนวณถึงเรียนรู้ภาษาได้พอ ๆ กันกับคนที่ไม่ได้มีทักษะในด้านการคิดคำนวณเป็นหลัก หรือทำไมสายการเรียนจึงถูกแยกให้เป็นสายสามัญ สายอาชีพ และสายศิลป์-ภาษา ด้วยเหตุผลนี้จึงเป็นตัวบ่งชี้ว่าทักษะของแต่ละบุคคลมีความแตกต่างและมีลักษณะเฉพาะซึ่งทำให้เราทราบได้ว่าแต่ละสายการเรียนรู้นั้นย่อมต้องใช้ทักษะ หรือความสามารถในการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน กล่าวคือที่ว่าคนที่มีอารมณ์ขัน ชอบสนุก ร่าเริงสนุกสนาน โดยส่วนมากแล้วถ้าดูจากการสังเกต ก็จะเห็นได้ว่าผู้คนเหล่านี้จะมีปฏิกิริยาตอบโต้กับการเรียนวิชาภาษาอังกฤษเป็นอย่างมากเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะ Alert และมีความต้องการในการรับสารข้อมูลต่าง ๆ ได้ง่ายกล่าวคือ สามารถเรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเองเป็นกลุ่มคนที่ไม่ยอมปิดกั้นตัวเอง พร้อมที่จะเรียนรู้และเผชิญกับสิ่งที่ไม่เคยชิน จึงทำให้เกิดเป็นโอกาสสำหรับคนกลุ่มนี้ ที่สามารถจดจำเรียนรู้ได้ดีและรวดเร็วกว่า

เทคนิคการเรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเองนั้น จึงเป็นสิ่งที่ต้องทำความเข้าใจตนเองและต้องมีการปรับทัศนคติที่ดีต่อภาษา เพื่อการเปิดใจเรียนรู้ให้มากกว่าการปรับภาษาให้เราเข้าใจ เทคนิคการจำคำศัพท์ที่ดีคือ การจำแบบเข้าใจ การพูดแบบคิดตาม นึกภาพสิ่งเหล่านั้น แม้แต่ประโยคเองถ้าในระดับพื้นฐานก็ไม่ควรเน้นจำแต่รูปแบบโครงสร้างมากจนเกินไป เพราะอาจจะทำให้เรารู้สึกว่ายากเกินไปต่อการเรียนรู้แต่แนะนำเป็นการจำสถานการณ์นั้น ๆ ไป จำแบบเรื่องราวที่เป็นกิจวัตรประจำวัน ก็จะเกิดเป็นความเคยชินและสนุกไปกับการเรียนรู้และเข้าถึงภาษาได้ด้วยตนเองขึ้นเรื่อย ๆ การฟังเพลง ดูหนังที่เป็น Subtitle แทนการพากย์เสียง เป็นวิธีที่ง่ายมากหากต้องการเรียนอังกฤษได้ด้วยตนเอง ภาษาอังกฤษคือวิชาที่สร้างสีสัน และความสนุกให้แก่ผู้เรียนอยู่เสมอ  ซึ่งหากผู้เรียนมีมุมมองต่อวิชาภาษาอังกฤษที่ดีแล้วการเรียนรู้ต่อไปในอนาคตก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป